5 tips om te voorkomen dat je teveel wilt vertellen in te weinig tijd
29 september 2020 
in kennis
2 min. leestijd

5 tips om te voorkomen dat je teveel wilt vertellen in te weinig tijd

De grootste valkuil van heel veel (beginnende en ook ervaren!) workshoptrainers

Is dat ze al kun kennis in één enkele workshop willen stoppen.

Er is hier sprake van een klassieke paradox.

Voor de groep staat iemand die misschien bang dat hij/zij niet genoeg waarde levert. Dat ze door de mand zal vallen als er een vraag komt waar ze het antwoord niet op weet. Dat er iemand in de groep zit die meer van het onderwerp zit dan zij.

Wat is het gevolg van deze (onbewuste) angsten bij de workshoptrainer? 180 Powerpoint sheets in 20 minuten. Of een ander verhaal met heel veel informatie in heel weinig tijd.

Jouw deelnemers hebben een andere behoefte

Die willen stap voor stap meegenomen worden in de stof. In een tempo dat zij kunnen volgen. En die willen af en toe ook even tijd om alle informatie te laten bezinken en dan een vraag te kunnen stellen.

Wat doen zij bij 180 sheets in 20 minuten, denk je? Juist. Afhaken. Van zoveel informatie raak je op een gegeven moment gewoon murw. Je kunt het allemaal niet meer bevatten.

Afhaken

Ik spreek veel mensen die workshops en evenementen hebben gevolgd en die dit herkennen. Die ergens tijdens zo’n workshop ophouden met luisteren en die daarna doodmoe naar huis gaan. Of die blijven luisteren maar dan met zo’n vol hoofd achterblijven, dat ze achteraf niet eens meer kunnen navertellen wat ze net hebben geleerd.

Ik kom ook veel workshoptrainers tegen die zichzelf herkennen in dit verhaal. Vorige week sprak ik nog een deelnemer uit mijn programma die al veel opleidingen heeft gedaan. Toen ik haar vroeg wanneer ze wilde beginnen met haar groepsprogramma’s, wilde ze dat uitstellen tot 2021. Waarom? Waarom die overweging om nog een opleiding te gaan doen. Ze antwoordde: “Gelukkig heb ik gekozen voor dit progamma waarin het gaat over mijn bedrijf en mijn dienstenaanbod. Ik weet al meer dan genoeg!”

Je weet al genoeg

Je ziet het kennisgat tussen de workshoptrainer en de deelnemer steeds groter worden. En hoe groter dit kennisgat, hoe meer moeite je moet doen als workshoptrainer om de deelnemers stapsgewijs iets nieuws te leren, in een tempo dat voor de deelnemers nog te volgen is.

Hoe voorkom je dat je in deze valkuil stapt om teveel te willen vertellen in te korte tijd?

Een paar praktische tips

  1. Kijk niet naar welke kennis je nog mist, maar naar wat je al weet. Toen ik gisteren aan de vrouw met 8 jaar opleiding vroeg welke relevante kennis en ervaring ze allemaal nog meer in haar rugzak heeft, zag ik de opluchting groeien. En zag ik ook het uitstelgedrag verdwijnen.
  2. Leer denken vanuit de deelnemer. Deze tip kan ik niet genoeg herhalen. Ga niet uit van wat jij allemaal wilt vertellen, maar wat de deelnemer nodig heeft om zelf iets nieuws te leren. Pas ook het tempo van werken aan de deelnemer aan.
  3. Kijk eens naar de diepte van het kennisgat tussen jou en je deelnemer. Weet jij heel veel en je deelnemer heel weinig? Dan is de kans groot dat jij te snel te veel informatie geeft en dat je deelnemer in je workshop op een gegeven moment alleen je achterlichten nog ziet.
  4. Stop niet al je kennis in één workshop, maar maak een stappenplan voor het leertraject en verdeel je kennis over al deze stappen. Misschien kun je één workshop doen per stap, misschien maak je een halfjaarprogramma voor alle stappen, misschien kun je een jaar training geven over één enkele stap. De rest van je kennis kun je dan gewoonweg bewaren voor het vervolg.
  5. Investeer niet alleen in het aanleren van nieuwe kennis, maar juist ook in het leren van vaardigheden om deze kennis over te dragen op anderen. Echt, je weet al meer dan genoeg. Maar weet je ook hoe je jouw kennis kunt vertalen in groepsprogramma’s waarmee je meer klanten krijgt en houdt, en waarmee je meer gaat verdienen met alle kennis die je al in huis hebt?

Extra tip

Een belangrijke valkuil voor (beginnende) workshoptrainers is dat ze teveel willen vertellen in te weinig tijd, omdat ze bang zijn anders niet genoeg waarde te leveren.

De belangrijkste tip: draai het om, ga denken vanuit de deelnemer. Wat heeft die nodig om iets nieuws te leren? En hoe snel kun je dan nog gaan?

Over de schrijver
Marlies
Door

Marlies

op 19 Jun 2013

Goede tips Ellen, dank je wel.Wat lastig is in dit geval, en waar jouw tips bij kunnen helpen, is om je voor te stellen dat iemand iets niet weet, wat jij wel weet. Met name bepaalde (voor jou) basale informatie. Je kan je vaak niet eens meer voor de geest halen hoe het voor jou was, toen je het nog niet wist. Dat is een soort paradox waar veel (vooral minder ervaren) trainers en leraren tegenaan lopen, maar wat ook in de dagelijkse omgang vaak leidt tot verwarring. Doordat iemand zich net kan voorstellen (of geen rekening houdt met) dat een ander iets niet weet, dat voor hem vanzelfsprekend is ontstaan vaak misverstanden.Over het herinneren van het niet-weten heb ik pas een heel interessant artikel gelezen, waarvan ik je de link wilde sturen, maar ik kan het helaas niet meer terugvinden (Jammer, want ik kan het zelf niet meer reproduceren).groet, Marlies

Ellen
Door

Ellen

op 24 Jun 2013

Hoi Marlies,Dank je wel voor je reactie. Ik heb hier ook nog eens iets interessants over gelezen. Iemand in Amerika is gepromoveerd op een test. In die test neemt iemand een liedje in zijn hoofd en hij/zij tikt de maat, zonder het liedje zelf te laten horen of te verraden. De ander moet het liedje raden op grond van het ritmische getik van de vingers. Dat lukt vrijwel nooit. Wat verrassend is aan dit onderzoek is als ze vragen aan degene die met de vingers tikt wat de kans is dat de ander het liedje zal raden. Die denkt dat die kans heel erg groot is! Kortom: degene die de kennis heeft, kan zich bijna niet inleven hoe het is als je die kennis niet hebt. En die gaat ongedurig worden als de ander niet snel genoeg het goede antwoord geeft. Deze les probeer ik altijd te onthouden als ik workshops en trainingen geef. Ik moet altijd een tandje langzamer dan ik zelf wil, anders zien mijn deelnemers alleen nog mijn achterlichten. Ik ben benieuwd wat er in jouw artikel staat. Als je het vindt, hoor ik dat graag nog eens van je!Groetjes, Ellen de Dreu

Reactie plaatsen

Volg je mij al op Instagram?